جامعه بین‌المللی باید مقام‌های رژیم صهیونیستی و افراد مسئول را در قتل عمدی ۱۵ امدادگر و اولین امدادگران هلال احمر فلسطین و دفاع مدنی پاسخگو بداند. 

قربانیان، که ارتش رژیم صهیونیستی آنها را در رفح به شهادت رساند، همچنین شامل یکی از کارکنان آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) هستند. این کشتار بخشی از حمله‌های گسترده و نظام‌مند رژیم صهیونیستی به کارکنان بشردوستانه، پزشکی و سازمان ملل است که همه آنها تحت حمایت قوانین بین‌المللی هستند.

براساس شواهد میدانی، نظامیان صهیونیست ۸ امدادگر هلال احمر فلسطین، ۵ نفر از کارکنان دفاع مدنی و یک کارمند آنروا را به شهادت رساندند. همگی در زمان هدف قرار گرفتن درحال انجام وظیفه بودند. 

از این جنایت به‌عنوان بزرگترین کشتار دسته‌جمعی کارکنان بشردوستانه در تاریخ جنگ مدرن یاد می‌شود. 

پس از نابودی کامل وسایل نقلیه کارکنان، بیشتر اجساد آنها متعاقبا در گودالی عمیق که سپس با ماسه پر شد، دفن شد. این صحنه هولناک به‌عنوان مدرک دیگری از نسل‌کشی مداوم در نوار غزه بوده و جنایت بزرگی است که نقض جدی قوانین بین‌المللی بشردوستانه به حساب می‌آید.

این جنایت تنها یکی از سلسله حمله‌های عمدی است که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) علیه کارکنان بشردوستانه و پزشکی انجام شده است. رژیم صهیونیستی از آن زمان تاکنون بیش از هزار و ۴۰۰ نفر از کارکنان پزشکی، ۲۷ امدادگر هلال احمر و ۱۱۱ نفر از کارکنان سازمان‌های امدادی محملی را به‌عنوان بخشی از یک کارزار نظام‌مند برای از بین بردن زیرساخت‌های نوار غزه به شهادت رسانده است. 

یک آمبولانس هلال احمر فلسطین بامداد روز یکشنبه، ۲۳ مارس ۲۰۲۵ (۳ فروردین) محله الحشش رفح را ترک کرد تا مجروحانی را که در حمله‌های رژیم صهیونیستی مورد اصابت قرار گرفته بودند، خارج کند. با این حال، کارکنان پزشکی داخل آمبولانس در اثر آتش شدید نیرو‌های اشغالگر دچار جراحت شدند. با بدتر شدن وضعیت، ۳ آمبولانس دیگر برای تخلیه مجروحان ازجمله خدمه آسیب‌دیده در حمله اولیه اعزام شدند. سپس منطقه به‌طور ناگهانی به محاصره شدید رژیم صهیونیستی درآمد که از آن زمان تمامی ارتباطات با کارکنان پزشکی قطع شد. 

در همان روز، یک گروه امداد دفاع غیرنظامی در محله تل‌السلطان رفح تماس‌های فوری دریافت کرد تا به منطقه الحشش اعزام شود. در این تماس‌ها آمده بود که نظامیان صهیونیست به‌طور غیرمنتظره‌ای به این منطقه حمله کرده و ده‌ها نفر را به شهادت رسانده و مجروح کرده و کارکنان پزشکی را به دام انداخته‌اند. اگر چه گروهی متشکل از ۶ نفر از کارکنان امداد محلی در پاسخ به این تماس‌ها اعزام شدند، ارتباط با گروه بلافاصله پس از اعزام قطع شد.

نظامیان اشغالگر یکی از امدادگران را مورد ضرب‌وشتم شدید قرار دادند؛ وی سپس عصر همان روز آزاد شد. دیگر کارکنان، شامل یک نفر از کارکنان آنروا، ۵ نفر از کارکنان امدادی محلی و ۸ امدادگر هلال احمر به شهادت رسیدند. 

کارکنان اورژانس و دفاع غیرنظامی اضافی در روز جمعه، ۲۸ مارس (۸ فروردین) پس از هماهنگی بین‌المللی توانستند به محل حادثه برسند و انور عبدالحمید العطار، کارکند دفاع غیرنظامی، رئیس این ماموریت را با جسد تکه‌تکه شده کشف کردند. گروه‌های امدادی که روز جمعه وارد منطقه شدند همچنین متوجه شدند که تمام خودرو‌های هلال احمر، خودرو‌های آتش‌نشانی و آمبولانس‌ها به‌طور کامل به فلز سوخته تبدیل شده‌اند.

امدادگران با وجود برخورداری از حفاظت حقوق بشردوستانه بین‌المللی، به‌طور مستقیم هدف قرار گرفتند. علاوه بر این، شواهد نشان می‌دهد که نیرو‌های اشغالگر رژیم صهیونیستی نه تنها قربانیان را به شهادت رساندند، بلکه جنایت خود را با استفاده از بولدوزر و سایر تجهیزات بزرگ برای دفن اجساد در یک گور دسته‌جمعی پنهان کردند.

اجساد ۸ نفر از امدادگران هلال احمر در روز یکشنبه، ۳۰ مارس (۱۰ فروردین) همزمان با اولین روز عید سعید فطر کشف شد. یکی از قربانیان هنوز مفقود است و گمان می‌رود در بازداشت ارتش رژیم صهیونیستی باشد. اجساد کارمند آنروا و ۵ نیروی دفاع غیرنظامی غزه نیز در ۳۰ مارس کشف شد. 

اظهارات کارکنان دفاع غیرنظامی، که سازمان حقوق بشری یورو-مد مانیتور (ناظر حقوق بشر اروپا-مدیترانه) ثبت کرده، نشان می‌دهد که نظامیان رژیم صهیونیستی این افراد را به طرز بی‎رحمانه‎ای شکنجه و در ادامه به شهادت رسانده است. 

دست برخی از قربانیان در زمان کشف شدن اجسادشان با دستبند بسته شده بود؛ برخی اجساد دارای آثار شکنجه بودند و در یکی از موارد جای ۲۰ گلوله بر روی بدن امدادگر به شهادت رسیده دیده شد. 

این اظهارات تایید می‌کند که نظامیان صهیونیست قربانیان را به زور از خودروهایشان پیاده کرده، با خونسردی آنها را به شهادت رساندند و سپس آنها را دفن کردند تا هرگونه شواهد جنایت را پنهان کنند.

انتهای پیام/