استرالیا طی سال‌های گذشته همواره از کشتار و قتل‌عام براساس نژاد، و همچنین مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی سیستمی که براساس نژاد، قومیت، مذهب و جنسیت تعریف شده‌اند، رنج برده است. 

تازه‌ترین نمونه از حمله‌ای که براساس چنین تعصبی گزارش شده، قتل هدفمند یک پسر بومی در شهر پِرث است؛ این حادثه باعث شد که بسیاری از افراد و گروه‌ها این پرسش را مطرح کنند که آیا از زمان استعمار استرالیا در اواخر قرن هجدهم، تغییرات زیادی از نظر نژادپرستی علیه بومیان تغییر کرده است یا خیر. 

این نخستین قتل نژادپرستانه در استرالیا نیست و احتمالا آخرین مورد نیز نخواهد بود؛ این موضوع از زمان تاسیس کشور استرالیا رخ داده است. 

جنگ‌های مرزی شناخته‌شده‌ترین رویداد در بین تمام رویداد‌های نژادپرستانه در داخل این کشور است. مردم بومی در سال ۱۷۸۸ در برابر تهاجم انگلیس مقاومت کردند و این موضوع تا اواخر سال ۱۹۳۴ در برخی از مناطق این کشور ادامه یافت. 

با وجود تلاش استعمارگران برای پاک کردن این رویداد از تاریخ استرالیا، این درگیری‌ها دوباره در کتاب‌های تاریخ و برنامه‌های درسی مدارس در ۲ دهه گذشته نمایان شدند. 

نفوذ به سرزمین مردم بومی برای چندین دهه بعد ادامه یافت، که با رویداد‌های کلیدی مانند حمله مرگبار سرگرد نان و پلیس سواره نیوساوت‌ولز در کشتار واترلوکریک در سال ۱۸۳۸ مشخص شد.

این کشتار به مرگ بیش از ۳۰۰ نفر از مردم بومی استرالیا منجر شد. 

آنچه حتی نگران‌کننده‌تر بود، بی‌اعتنایی آشکار به عدالت برای کسانی بود که در وهله اول ساکنان واقعی این سرزمین بودند. 

کشتار جمعی و قتل‌عام‌هایی که ده‌ها سال پیش اتفاق افتاد تنها به‌دلیل کمبود فناوری که این اطلاعات را در سراسر جهان منتشر می‌کرد ممکن شد؛ اما امروزه استرالیا با کشتار، هدف قرار دادن و ناپدیدشدن مردم بومی، به‌ویژه زنان، مشخص شده است. 

کارشناسان می‌گویند که قتل زنان بومی در استرالیا نمونه‌ای از گزارشی است که به موضوعی آشکار در داخل این کشور اشاره می‌کند که باید به آن پرداخته شود؛ این واقعیت وجود دارد که زنان بومی تنها مفقود نمی‌شوند، بلکه افرادی این کار را انجام می‌دهند. 

انتهای پیام/