رژیم صهیونیستی بمباران غزه را در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) آغاز کرد.

زمانی که عملیات زمینی ارتش این رژیم در یک هفته بعد آغاز شد، بیشتر کارشناسان این رژیم و فراتر از آن انتظار داشتند که جنگ هفته‌ها ادامه یابد. در عوض، جنگ تا زمان اعلام آتش‌بس در روز چهارشنبه، ۲۶ دی به‌مدت بیش از ۱۵ ماه ادامه داشت؛ این جنگ طولانی‌ترین جنگ در تاریخ رژیم جعلی صهیونیستی بوده است. 

پس از یک توافق کوتاه آتش‌بس و تبادل زندانی‌ها در نوامبر ۲۰۲۳ (آبان/آذر ۱۴۰۲)، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی متعهد شد که به جنگ ادامه دهد و مدعی شده بود که بر مقاومت فلسطین پیروز شود.

تاثیر این کارزار وحشیانه بر غیرنظامیان ساکن غزه به طرح اتهام‌های نسل‌کشی علیه این رژیم منجر شد؛ گروه‌های حقوق بشری، کارشناسان و بسیاری از دولت‌های خارجی این اتهام‌ها را طرح کردند. در ادامه آفریقای جنوبی پرونده‌ای را به دیوان بین‌المللی دادگستری ارائه کرد. 

یک نظامی سابق ارتش رژیم صهیونیستی و مورخ نسل‌کشی، گفت: دیگر نمی‌توان انکار کرد که اسرائیل درگیر جنایت‌های جنگی نظام‌مند، جنایت‌های علیه بشریت و اقدام‌های نسل‌کشی بوده است.

دفتر حقوق بشر سازمان ملل در نوامبر (آبان/آذر) گفت که داده‌های مربوط به مرگ‌های تایید شده نشان‌دهنده بی‌تفاوتی آشکار نسبت به مرگ غیرنظامیان و تاثیر ابزار‌ها و روش‌های جنگ است.

حتی سرسخت‌ترین متحد رژیم صهیونیستی، یعنی آمریکا (در ظاهر) برخی از محموله‌های تسلیحات را به‌دلیل نگرانی‌ها محدود کرد؛ انگلیس هم در ماه سپتامبر (شهریور/مهر) مجبور شد که برخی مجوز‌های صادرات تسلیحات را به‌دلیل استفاده از آنها علیه غیرنظامیان به حالت تعلیق درآورد.

دیوان بین‌المللی کیفری علیه نتانیاهو و یوآو گالانت، وزیر جنگ سابقش به اتهام ارتکاب جنایت‌های جنگی مرتبط با درگیری، حکم بازداشت صادر کرد. 

در ادامه خلاصه‌ای از هزینه‌های جنگ برای غزه و مردم آن تشریح شده است. 

ده‌ها هزار شهید و مجروح

به‌گفته مقام‌های بهداشتی در غزه، بیش از ۴۶ هزار فلسطینی در داخل غزه براثر حمله‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده‌اند. بیشتر شهدا غیرنظامی هستند و در مجموع حدود ۲ درصد از جمعیت غزه پیش از جنگ، یا از هر ۵۰ نفر یک نفر را تشکیل می‌دهند.

بیش از ۱۳ هزار و ۳۰۰ کودک در این جنگ به شهادت رسیده‌اند که کوچکترین آنها تنها چند ساعت از متولد شدنش گذشته بود. در میان شهدای مسن، یک پدربزرگ ۱۰۱ ساله نیز دیده می‌شود.

حدود ۱۱۰ هزار نفر دیگر نیز مجروح شده‌اند که بیش از یک‌چهارم آنها اکنون با جراحت‌های تغییردهنده زندگی، ازجمله قطع عضو، سوختگی‌های شدید و جراحت‌ها در ناحیه سر زندگی می‌کنند.

گاردین گزارش کرد: با این حال، این ارقام داستان کامل تلفات فلسطینی‌ها را بیان نمی‌کنند. شمارش رسمی کشته‌شدگان جنگ فقط شامل کشته‌شدگان براثر بمب و گلوله می‌شود که اجساد آنها پیدا و دفن شده است. تصور می‌شود حدود ۱۰ هزار نفر که بر اثر حمله‌های هوایی کشته شده‌اند زیر ساختمان‌های فروریخته دفن شده‌اند، زیرا تجهیزات سنگین یا سوخت برای حفاری در میان خرابه‌ها وجود ندارد. 

مطالعه‌ای که در این ماه منتشر شد نشان داد که آمار رسمی شهدای ناشی از جراحت‌های تروماتیک در ۹ ماه نخست جنگ دست‌کم گرفته شده و از هر ۵ تلفات، ۲ مورد درنظر گرفته نشده است. نویسندگان تحقیق نوشتند که این نشان می‌دهد که تا اکتبر سال ۲۰۲۴ (مهر ۱۴۰۳) آمار واقعی شهدا احتمالا از ۷۰ هزار نفر فراتر رفته است.

گرسنگی، کمبود سرپناه و دارو، گسترش سریع بیماری‌های عفونی و فروپاشی سیستم مراقبت‌های بهداشتی باعث شهادت بسیاری از فلسطینی‌های دیگر در طول جنگ شده است. مروان الحمس، مدیر بیمارستان‌های صحرایی در وزارت بهداشت غزه، گفت که مقام‌ها قصد دارند پس از پایان جنگ، شهدا را سرشماری کنند.

مقام‌های صهیونیست آمار تلفات ارائه شده را زیر سوال برده و مدعی هستند که مقام‌های بهداشتی غزه نمی‌توانند ارقام قابل اعتمادی ارائه دهند. 

گاردین نوشت:، اما پزشکان و کارمندان دولتی در غزه سابقه معتبری از جنگ‌های گذشته دارند. پس از چندین درگیری بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۲۱، بازرسان سازمان ملل فهرستی از کشته‌شدگان تهیه کردند و دریافتند که آمارشان با آمار‌های مقام‌های غزه مطابقت دارند.

تخریب عمدی و جابه‌جایی اجباری

کارزار بمباران هوایی شدید و تخریب‌های گسترده رژیم صهیونیستی بخش‌هایی از غزه را با خاک یکسان کرده و بسیاری از محله‌ها دیگر قابل سکونت نیستند.

تازه‌ترین آمار سازمان ملل نشان می‌دهد که از هر ۱۰ خانه در این باریکه، ۹ خانه ویران شده یا آسیب دیده‌اند. مدارس، بیمارستان‌ها، مساجد، قبرستان‌ها، مغازه‌ها و اداره‌ها نیز بار‌ها مورد حمله قرار گرفته‌اند. 

شدت ویرانی‌ها به‌حدی است که برخی از کارشناسان می‌گویند که تخریب گسترده خانه‌ها و زیرساخت‌های زندگی روزمره باید به‌عنوان یک جنایت جنگی جدید شناخته شود؛ سازه‌کشی.

حتی در جایی که خانه‌ها هنوز پابرجا هستند، بسیاری از ساکنان مجبور به ترک آن شده‌اند. ۸۰ درصد از خاک غزه تحت دستور تخلیه قرار گرفت که در اواخر دسامبر همچنان فعال بود.

حدود ۱.۹ میلیون نفر، یعنی حدود ۹۰ درصد جمعیت غزه، آواره شده و بسیاری از آنها مجبور به جابه‌جایی مکرر شده‌اند.

صد‌ها هزار نفر در حال حاضر در اردواگه‌های چادری و پناهگاه‌های بسیار شلوغ با وضعیت بهداشتی ضعیف و دسترسی نحدود به آب تمیز زندگی می‌کنند. پناهگاه‌ها نیز بار‌ها مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفته‌اند.

برای شروع بازسازی، غزه به یک عملیات پاکسازی گسترده نیاز دارد. جنگ بیش از ۴۰ میلیون تن زباله در ساختمان‌های فروریخته برجای گذاشته است. یک مقام ارشد مین‌زدایی سازمان ملل در بهار هشدار داده بود که پاکسازی این باریکه ممکن است بیش از یک دهه طول بکشد.

مدارس و آموزش 

تقریبا همه ساختمان‌های مدارس در غزه آسیب دیده یا ویران شده‌اند و هیچ‌کدام در حال بهره‌برداری نیستند. ۶۶۰ هزار کودک در سن مدرسه بیش از یک سال است که به آموزش رسمی دسترسی ندارند.

تحقیق دانشگاه کمبریج و سازمان ملل نشان می‌دهد که جنگ تا ۵ سال آموزش و پرورش را در غزه به عقب می‌اندازد و خطر ایجاد نسل از دست رفته جوانان آسیب‌دیده دائمی را درپی خواهد داشت.

در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) ۵۶۴ مدرسه در غزه وجود داشت. از این تعداد، ۵۳۴ مدرسه آسیب دیده یا ویران شده و ۱۲ مدرسه به‌عنوان ساختمان‌های با خسارت احتمالی طبقه‌بندی شده‌اند. یونیسف در گزارشی در ماه اکتبر (مهر/آبان ۱۴۰۳) گفت که وضعیت ۱۸ مدرسه باقی‌مانده در حال حاضر مشخص نیست.

مدارسی که آژانس آنروا Unrwa آنها را اداره می‌کند به پناهگاه‌های اضطراری تبدیل شده‌اند. این مدارس میزبان تعداد زیادی از افراد آواره هستند و به‌وضوح روی نقشه‌ها مشخص شده‌اند، اما بسیاری از آنها بمباران شده و برخی چندین بار هدف قرار گرفته‌اند.

بیمارستان‌ها و بخش مراقبت‌های بهداشتی

نظامیان صهیونیست در طول جنگ بار‌ها بیمارستان‌های غزه را بمباران، محاصره و به آنها حمله کردند. پزشکان به شهادت رسیده، مجروح، بازداشت و شکنجه شدند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) در ژانویه ۲۰۲۵ (دی ۱۴۰۳) اعلام کرد که از آغاز جنگ ۶۵۴ حمله به مراکز بهداشتی ثبت شده است.

بیش از هزار و ۵۰ نفر از کارکنان بخش مراقبت‌های بهداشتی، ازجمله پرستاران، امدادگران، پزشکان و سایر کارکنان بخش پزشکی به شهادت رسیده‌اند که بسیاری از آنها در زمان شهادت در محل کار خود بودند. ده‌ها نفر دیگر بازداشت شدند و دست‌کم ۳ نفر در زندان‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند.

در پایان سال ۲۰۲۴، تنها ۱۷ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان غزه حتی تا حدی فعال بودند. 

یک کمیسیون سازمان ملل به این نتیجه رسید که حمله‌های مداوم و عمدی رژیم صهیونیستی به کارکنان و تاسیسات پزشکی، جنایت جنگی است.

کمیسیون مستقل تحقیقات بین‌المللی سازمان ملل درمورد اراضی اشغالی فلسطین اعلام کرد که این سیاست‌ها به منزله یک سیاست هماهنگ برای تخریب سیستم مراقبت‌های بهداشتی غزه و به‌عنوان بخشی از حمله گسترده‌تر به غزه است.

فقدان بیمارستان، کارکنان بخش بهداشتی و دارو بر درد و رنج مجروحان جنگ و رنج بیماری‌های ناشی از کمبود سرپناه، غذا و آب سالم افزوده است.

ارقام سازمان ملل نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۴، بیش از ۱.۲ میلیون مورد عفونت تنفسی ثبت شده است.

انتهای پیام/