حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه در جریان سفر به چین در بیستمین اجلاس رؤسای نظام‌های قضایی کشور‌های عضو سازمان همکاری شانگهای، در شهر هانگژو چین سخنرانی کرد.

رئیس قوه قضاییه در بخشی از سخنرانی خود به موضوع‌های حقوق بشری به‌ویژه جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه اشاره کرد.

نسل‌زدایی و جرایم جنگی رژیم صهیونیستی

براساس گزارش‌ها، رژیم صهونیستی از ابتدای اشغالگری سرزمین فلسطین به‌ویژه از اکتبر ۲۰۲۳ میلادی تاکنون، انواع جنایت‌ها و جرائم بین‌المللی اعم از جنایت جنگی، نسل‌کشی، کشتار دسته‌جمعی، تروریسم بین‌المللی دولتی، و دیگر جرائم ضدحقوق بشری را مرتکب شده است.

در جریان درگیری‌های نظامی میان نیروهای رژیم اشغالگر و فلسطینیان، گزارش‌های متعددی از کشتار غیرنظامیان فلسطینی وجود دارد. حمله‌های هوایی و زمینی رژیم صهیونیستی به مناطق مسکونی، مدارس و بیمارستان‌ها به تلفات جانی بسیاری در میان غیرنظامیان، به‌ویژه زنان و کودکان منجر شده است. این اقدام‌ها به‌عنوان نقض آشکار قوانین بین‌المللی بشردوستانه و مصداق جنایت‌های جنگی محسوب می‌شوند.

براساس گزارش‌ها، در جریان جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه، تعداد قابل توجهی از خانواده‌ها به‌طور کامل از بین رفته‌اند، به‌طوری‌که هیچ‌یک از اعضای آنها زنده نمانده‌اند. 

به‌عنوان نمونه، در گزارشی از تیرماه ۱۴۰۳، اعلام شده بود که ۵۰۰ خانواده در غزه به‌طور کامل نابود شده‌اند. همچنین، گزارشی در مهرماه ۱۴۰۳ حاکی از آن است که هزار و ۲۰۶ خانواده به‌صورت کامل از بین رفته‌اند و تمام اعضای خود را از دست داده‌اند. 

در دی‌ماه ۱۴۰۳ نیز گزارشی منتشر شد که نشان می‌دهد هزار و ۴۱۳ خانواده در غزه به‌طور کامل محو شده‌اند. این آمار‌ها نشان‌دهنده شدت تلفات انسانی در نوار غزه است که به از بین رفتن کامل برخی خانواده‌ها منجر شده است. همچنین، گزارش‌ها حاکی از آن است که برخی نام‌های خانوادگی به‌طور کامل از نوار غزه محو شده‌اند.

افزایش شهدای جنایت‌های رژیم صهیونیستی

دفتر حقوق بشر سازمان ملل نیز در گزارشی ضمن اشاره به تعداد بالای غیرنظامیان به شهادت رسیده در جنگ اعلام کرده بود که تجزیه‌و‌تحلیل آن نشان می‌دهد بیشتر قربانیان جنگ رژیم صهیونیستی زنان و کودکان بوده‌اند.

این نهاد گفته بود که این تعداد بالا به‌طور عمده به‌دلیل استفاده رژیم صهیونیستی از تسلیحات با تاثیرات گسترده در مناطق پرجمعیت است.

براساس تازه‌ترین آمارها، شمار شهدای جنگ نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) تاکنون به حدود ۵۱ هزار و ۳۰۰ نفر افزایش یافته است. همچنین حدود ۱۱۷ هزار نفر در این مدت مجروح شده‌اند.

کوچ اجباری

نظامیان اشغالگر به‌صورت نظام‌مند خانه‌های فلسطینیان را تخریب کرده و ساکنان آنها را مجبور به ترک خانه‌های خود می‌کنند. این اقدام‌ها به آوارگی هزاران خانواده فلسطینی و ایجاد بحران‌های انسانی منجر شده است. 

تخریب منازل نقض آشکار حقوق بشر و قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود. این سیاست‌ها با هدف تغییر ترکیب جمعیتی و تسهیل گسترش شهرک‌های صهیونیست‌نشین انجام می‌شود. 

کوچاندن اجباری افراد از وطن خود در نظام بین‌المللی ازجمله رفتار‌هایی است که حقوق بشر را نقض می‌کند؛ اعلامیه حقوق بشر سازمان ملل، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی جرائم علیه بشریت را به‌عنوان اعمال خاصی تعریف می‌کنند که به‌عنوان جزئی از یک اقدام نظام‌مند یا گسترده نسبت به یک جمعیت غیرنظامی با علم به آن ارتکاب یافته باشد.

کنار همه پرونده‌هایی که درمورد کوچ اجباری در دنیا وجود دارد، مسئله فلسطین و به‌ویژه غزه را می‌توان شدیدترین و طولانی‌ترین مورد دانست. غزه، نوار باریک ساحلی در شرق مدیترانه است که به‌دلیل تاریخچه‌ای طولانی از حمله‌های متجاوزانه صهیونیست‌ها یکی از بحران‌زاترین مناطق جهان به شمار می‌رود. این وضعیت به نقض‌های مکرر حقوق بشر منجر شده که یکی از آنها کوچ اجباری میلیون‌ها نفر از ساکنان آن در درون و همچنین به بیرون از این باریکه است.

رئیس‌جمهور آمریکا پیش‌تر اعلام کرده بود که غزه در عمل به مکان ویران شده‌ای تبدیل شده، به‌همین دلیل بهتر است برخی از کشور‌های عربی همکاری کنند و برای کسانی که ممکن است منتقل شوند، مسکنی در مکان دیگر ساخته شود. ترامپ به صراحت اعلام کرده بود که از مصر، اردن و سایر کشور‌های عربی می‌خواهد که میزبان تعداد بیشتری از آوارگان فلسطینی شوند تا امکان پاکسازی نوار غزه که جنگ آن را ویران کرده، فراهم شود. 

• بیشتر بخوانید:
• استفاده رژیم صهیونیستی از کمک‌های بشردوستانه به‌عنوان سلاحی علیه مردم غزه
• سکوت اروپا در قبال جنگ غزه و همدستی معنادار در جنایت‌های رژیم صهیونیستی

سخنگوی سازمان ملل نیز گفته بود: ما با هر طرحی که به جابه‌جایی اجباری فلسطینی‌ها از غزه یا هرگونه پاک‌سازی نژادی منجر شود، مخالفیم.

حمله رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های حیاتی غزه

براساس گزارش‌ها، تخریب شبکه‌های آب، برق، جاده‌ها و مراکز بهداشتی باعث ایجاد بحران‌های انسانی و به خطر افتادن زندگی میلیون‌ها نفر شده است. 

این اقدام‌ها می‌تواند به‌عنوان جنایت‌های جنگی و نقض حقوق بشر تلقی شود. تخریب مراکز بهداشتی، درمانی و بیمارستانی به محدودیت دسترسی به خدمات پزشکی برای میلیون‌ها فلسطینی منجر شده است. 

تردد آزادانه سران تحت تعقیب رژیم صهیونیستی

دیوان کیفری بین‌المللی در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴ (اول آذر ۱۴۰۳) حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، یوآو گالانت، وزیر جنگ سابق او را به اتهام ارتکاب جنایت‌های جنگی صادر کرد.

دیوان بین‌المللی کیفری گفت: دلایل معقولی وجود دارد که باور کنیم گالانت و نتانیاهو به‌طور عمدی و آگاهانه جمعیت غیرنظامی غزه را از لوازم ضروری برای بقا ازجمله غذا، آب، دارو و تجهیزات پزشکی و همچنین سوخت و برق محروم کردند.

محققان مدت‌هاست که استدلال کرده‌اند که حقوق بین‌الملل بی‌طرف نیست. بلکه از نظر تاریخی به گونه‌ای شکل گرفته که در خدمت منافع دولت‌های با نفوذ و در عین حال نظارت بر رفتار کشور‌های ضعیف‌تر باشد. با وجود زبان جهانی بودن قوانین، اجرای آنها همیشه گزینشی بوده است.

حال دیده می‌شود که برخی کشور‌های غربی حامی رژیم صهیونیستی با نادیده گرفتن احکام دادگاه‌های بین‌المللی نتانیاهو را به کشور‌های خود راه می‌دهند. 

در یکی از این نمونه‌ها، دولت مجارستان از نخست‌وزیر تحت تعقیب رژیم صهیونیستی مبزبانی کرده و اعلام کرد که به‌زودی از دیوان کیفری بین‌المللی خارج خواهد شد.

در همین حال، هواپیمای نخست‌وزیر رژیم اشغالگر در سفر‌های خارجی خود از حریم هوایی کشور‌های مدعی حقوق بشر و احترام به احکام بین‌المللی عبور می‌کند. نمونه این موضوع عبور هواپیمای حامل نتانیاهو از حریم هوایی چند کشور اروپای در سفر اخیر نتانیاهو به آمریکا بود. 

رویکرد سیاسی برخی دولت‌های مدعی حقوق بشر

اعتراض‌های حامیان فلسطین در دانشگاه‌ها در آوریل ۲۰۲۴ (فروردین/اردیبهشت ۱۴۰۳) تشدید شد و در آمریکا و سایر کشور‌ها گسترش یافت و بخشی از اعتراض‌های گسترده‌تر به جنایت‌های رژیم صهیونیستی در جنگ غزه بود. 

تشدید تنش در ۱۸ آوریل (۳۰ فروردین) پس از بازداشت‌های دسته‌جمعی معترضان ضدصهیونیستی آغاز شد. معترضان خواستار عدم سرمایه‌گذاری دانشگاه‌های خود در موسسه‌های رژیم صهیونیستی بودند. 

بیش از ۳ هزار و ۱۰۰ معترض در آمریکا، ازجمله اعضای هیئت علمی و اساتید، در بیش از ۶۰ دانشگاه بازداشت شدند.

اعتراض‌ها در ۷ می (۱۸ اردیبهشت) در سراسر اروپا با بازداشت‌های گسترده در هلند گسترش یافت و ۵ روز بعد، ۲۰ اردوگاه اعتراضی در انگلیس و در سراسر دانشگاه‌های استرالیا و کانادا شکل گرفت. 

خواسته‌های مختلف اعتراض‌ها شامل قطع روابط مالی با رژیم صهیونیستی، شفاف‌سازی روابط مالی، پایان دادن به مشارکت با نهاد‌های صهیونیست و عفو معترضان بود. 

دانشگاه‌ها دانشجویان معترض را تعلیق و اخراج کردند و در برخی موارد آنها را از خوابگاه‌های دانشگاهی بیرون کردند. بسیاری از دانشگاه‌ها، به‌ویژه در آمریکا برای پایان اجباری اعتراض‌ها به افسران پلیس متکی بودند؛ در همین حال، چندین دانشگاه برای برچیدن اعتراض‌ها با معترضان توافق کردند؛ همچنین برخی دیگر روابط خود را با موسسه‌ها یا شرکت‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و اراضی اشغالی قطع کردند.

درحال حاضر، آمریکا طی هفته‌های گذشته کارزار بازداشت دانشجویان خارجی حامی فلسطین را آغاز کرده و قصد دارد شمار زیادی از این افراد را از آمریکا اخراج کند. 

انتهای پیام/