توافق آتش‌بس فعلی میان رزیم صهیونیستی و مقاومت غزه شامل مفادی نیست که به تامین دوباره دسترسی به آب و فاضلاب کمک کند. اما بدون اقدام فوری برای وصل مجدد برق، تامین سوخت و تعمیر تاسیسات مورد نیاز و بازسازی زیرساخت‌های آب و فاضلاب، فلسطینیان غزه همچنان براثر بیماری، کم‌آبی و سوء‌تغذیه جان خود را از دست خواهند داد.

سامر زقوت، معاون سازمان المیزان و یکی از ساکنان غزه، ۴ روز پس از آتش‌بس به دیده‌بان حقوق بشر گفت: نگرانی بزرگی که اکنون برای ما وجود دارد، تنها عدم توانایی برای بیرون آوردن اجساد از زیر آوار و ویرانی‌های عظیم نیست؛ یک مشکل اصلی این است که مردمی که به خانه‌های خود می‌روند به نیاز‌های ضروری مانند آب و برق دسترسی ندارند.

برخی تخمین‌های پزشکان و اپیدمیولوژیست‌ها تلفات ناشی از آسیب‌های مستقیم جنگ را بین ۴۷ هزار تا ۸۸ هزار نفر نشان می‌دهند. با این حال، این تخمین‌ها تلفات ناشی از بیماری، گرسنگی و کم‌آبی را در نظر نمی‌گیرند. 

۹۹ پزشک و پرستار آمریکایی در نامه‌ای به جو بایدن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا در ماه اکتبر (مهر/آبان ۱۴۰۳) تخمین زدند که احتمالا بیش از ۶۰ هزار مورد مرگ‌ومیر در نوار غزه تنها به‌دلیل سوءتغذیه وجود دارد.

براساس تحقیقات سازمان‌های حقوق بشری، محرومیت اعمالی رژیم صهیونیستی بر آب برای جمعیت غزه به احتمال زیاد باعث شهادت هزاران نفر شده است. 

افزایش کمک‌ها در چارچوب آتش‌بس به تنهایی برای مقابله با اثر اقدام‌های مقام‌های رژیم صهیونیستی در موضوع دسترسی به آب و فاضلاب غزه در ۱۵ ماه گذشته کافی نخواهد بود. آنچه لازم بوده اقدام فوری برای بازگرداندن برق در سراسر غزه و سرازیر شدن گسترده لوازم تعمیر و کارشناسان آب و فاضلاب برای کمک به بازسازی بخش‌های قابل توجهی از زیرساخت‌های آب و فاضلاب آسیب دیده است.

ماهر نجار، معاون اداره آب شهرداری‌های غزه، مرجع اصلی آب غزه، گفت: مردم همچنان برای دسترسی به آب از شبکه‌ها با مشکل مواجه هستند، زیرا خسارات به شبکه گسترده است. 

وی اضافه کرد: بیشتر مردم به آب واردشده با کامیون‌ها وابسته هستند که برای رفع نیاز‌های آنها کافی نیست. 

خسارت کلی به زیرساخت‌های آب غزه در جریان جنگ رژیم صهیونیستی بسیار زیاد بوده است. بانک جهانی و شرکت تحقیقات بازار ایپسوس در ماه ژانویه (دی/بهمن) تخمین زدند که نزدیک به ۶۰ درصد از زیرساخت‌های آب و فاضلاب غزه در جریان جنگ آسیب دیده یا تخریب شده است. همچنین برخی گزارش‌ها حاکی از آن است ۸۴.۶ درصد از زیرساخت‌های آب و فاضلاب تخریب شده یا آسیب دیده است.

درحالی که در این گزارش‌ها امکان تعیین طرف مسئول خسارت یا تخریب وجود نداشت، اما دیده‌بان حقوق بشر در گزارش بعدی دریافت که مقام‌ها و نظامیان رژیم صهیونیستی طیف وسیعی از اقدام‌های عمدی را برای محروم کردن فلسطینیان در غزه از دسترسی به آب و فاضلاب انجام دادند.

مقام‌ها و نظامیان صهیونیست بین اکتبر ۲۰۲۳ (مهر/آبان ۱۴۰۲) تا سپتامبر ۲۰۲۴ (شهریور/مهر ۱۴۰۳)، آب لوله‌کشی به غزه از اراضی اشغالی را قطع و سپس محدود کردند. آنها برق غزه را که برای راه‌اندازی پمپ‌های آب، تاسیسات نمک‌زدایی و زیرساخت‌های بهداشتی در غزه مورد نیاز بود و سوخت مورد نیاز را برای راه‌اندازی ژنراتور‌ها در غیاب برق قطع و محدود کرد. 

صهیونیست‌ها همچنین به زیرساخت‌های آب و فاضلاب، ازجمله ۴ تاسیسات از ۶ تاسیسات فاضلاب غزه آسیب رساندند و در برخی موارد آنها را به‌طور عمدی تخریب کردند؛ آنها همچنین با مسدود کردن واردات تقریبا همه مواد مرتبط با آب، از تعمیر از تاسیسات جلوگیری کردند. 

حمله‌های رژیم صهیونیستی همچنین باعث شهادت کارگران شرکت آب در هنگام تلاش برای انجام تعمیرات شد و انبار اصلی شرکت آب در غزه را که دارای قطعات یدکی، تجهیزات و لوازم حیاتی برای تولید آب به ارزش ۸ میلیون دلار بود، ویران کرد. 

دیده‌بان حقوق بشر دریافت که این اقدام‌ها به منزله جنایت علیه بشریت در قتل‌عام و همچنین اعمال نسل‌کشی است.

فلسطینی‌ها ساکن غزه می‌گویند که برای زنده ماندن مجبور به نوشیدن آب شور و کثیف شده‌اند و متخصصان پزشکی و کارشناسان حقوق بشر پیامد‌های مخرب و تهدیدکننده زندگی به‌دلیل محرومیت از آب را در طول جنگ توصیف کردند. 

بازسازی زیرساخت‌های آب و فاضلاب در غزه به احتمال زیاد سال‌ها طول خواهد کشید. در این میان، برای کشور‌های اهداکننده و سازمان‌های ارائه‌دهنده کمک‌های بشردوستانه ضروری است که از راه‌حل‌های موقت، ازجمله تامین واحد‌های نمک‌زدایی و حمایت از تعمیرات ضروری فوری، برای بهبود دسترسی به آب و فاضلاب، حمایت کنند.

انتهای پیام/