فرمان اجرایی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر تعلیق کمک به آفریقای جنوبی به‌عنوان یک مداخله در نظر گرفته شده است. او مدعی شد که مدافع یک اقلیت جنگ‌زده بوده و برای مجازات دولتی که او آن را متهم به تبعیض نژادی کرد، تحریم‌هایی را اعمال کرد.

اما دلیل واقعی ترامپ مقابله با سیاست اصلاحات ارضی آفریقای جنوبی با هدف از بین بردن نابرابری‌های ریشه‌دار اقتصادی و ساختاری به‌جا مانده از آپارتاید است.

میدل‌ایست‌آی نوشت: این بحث عدالت نیست؛ این درمورد محافظت از آخرین بقایای آپارتاید، حمایت از استعمار شهرک‌نشینان و حفظ نظم جهانی براساس آنچه برتری نژادی و سرزمینی خوانده می‌شود، است.

ترامپ به تنهایی عمل نکرد. پشت سر او ۲ نیرو ایستاده بودند؛ شبکه‌ای از میلیاردر‌های با پیوند‌هایی با آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید، و لابی حامی رژیم صهیونیستی، که هر ۲ مدت‌ها در حفظ سیستم‌های تسلط نژادی و سرزمینی سرمایه‌گذاری کرده بودند.

رژیم صهیونیستی و آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید برای چندین دهه به یک ایدئولوژی مشترک و منافع متقابل وابسته بودند. زمانی که جهان به آفریقای جنوبی پشت کرد، رژیم صهیونیستی وفادارترین متحد آن باقی ماند.

اسحاق رابین، نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۶ به جان ورستر، همتای آفریقای جنوبی خود، هوادار سابق نازی‌ها و رئیس شبه‌نظامیان طرفدار هیتلراعلام کرد که این رژیم و آفریقای جنوبی با یک مبارزه مشترک علیه بی‌ثباتی الهام گرفته از خارجی‌ها رو‌به‌رو هستند.

پیوند ایدئولوژیک به همان اندازه صریح بود. دولت آپارتاید آفریقای جنوبی هیچ تلاشی برای پنهان کردن جهان‌بینی خود نکرد و در یک نشریه رسمی اعلام کرد که رژیم صهیونیستی و آفریقای جنوبی بیش از هر چیز یک چیز مشترک دارند؛ هر ۲ در جهانی متخاصم قرار دارند که ساکنان آن مردمانی تاریک هستند.

این اتحاد زمانی از بین رفت که آپارتاید آفریقای جنوبی به‌طور رسمی پایان یافت. اما ایدئولوژی زیربنایی (اعتقاد به برتری نژادی، حق یک گروه منتخب برای تصرف زمین و حکومت بر دیگران) از بین نرفت. بلکه تکامل یافت، عاملان جدیدی پیدا کرد و حامیان سیاسی جدیدی به‌دست آورد.

حال، اقدام ترامپ علیه آفریقای جنوبی ربطی به آزادی اقتصادی یا عدالت ندارد. این درمورد دفاع از آثار آپارتاید است. 

در قلب فرمان اجرایی او قانون سلب مالکیت آفریقای جنوبی قرار دارد، قانونی که برای اصلاح قرن‌ها سلب مالکیت نژادی از زمین طراحی شده است.

برای نسل‌ها، سیاه‌پوستان آفریقای جنوبی به‌طور نظام‌مند از سرزمین‌هایشان رانده شدند، درحالی که ساکنان سفیدپوست بر روی حاصل‌خیزترین مناطق این کشور دست گذاشتند. حتی امروز، ۳ دهه پس از سقوط آپارتاید، حدود ۷۵ درصد از زمین‌های کشاورزی خصوصی آفریقای جنوبی در دست سفیدپوستان باقی مانده است؛ این درحالی است که سفیدپوستان آفریقای جنوبی تنها ۷ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند. 

• بیشتر بخوانید:
• ارتباط پرونده آفریقای جنوبی علیه رژیم صهیونیستی و تهدید دولت آمریکا
• واکاوی اقدام ترامپ در تحریم دیوان بین‌المللی کیفری از منظر قانونی

قانون سلب مالکیت تصرف دسته‌جمعی زمین‌ها را الزامی نمی‌کند. این تنها یک چارچوب قانونی برای بازپس‌گیری زمین‌های متروکه یا زمین‌های تصاحب‌شده از طریق امتیاز‌های نژادی، ایجاد می‌کند. 

حال، واکنش ترامپ تحریم علیه آفریقای جنوبی است که باید از نظر او به‌دلیل تلاش برای اصلاح اشتباه‌های تاریخی مجازات شود. 

با این حال، ترامپ، که وضع قوانین را در آفریقای جنوبی محکوم می‌کند، کار سیاسی خود را صرف حمایت و مشروعیت بخشیدن به اقدام‌های رژیم صهیونیستی در غصب سرزمین فلسطینیان کرده است.

میدل‌ایست‌آی نوشت: ریاکاری ترامپ به همین جا ختم نمی‌شود. او حق تصمیم‌گیری آفریقای جنوبی داخلی را در داخل مرز‌های خود انکار می‌کند، درحالی که برای کنترل آمریکا بر سرزمین‌های فراتر از کشورش پافشاری می‌کند. او ایده گرفتن گرینلند از دانمارک را مطرح کرده است، به تصرف کانادا پرداخته است، درمورد تصاحب کانال پاناما بحث کرده است و اکنون بی‌شرمانه درمورد مالکیت غزه فریاد می‌زند. 

ترامپ خود را با افراطی‌ترین جاه‌طلبی‌های ارضی رژیم صهیونیستی همسو کرده و اعلام کرده که این رژیم بخشی کوچک در خاورمیانه است و باید گسترش یابد. 

رئیس‌جمهور آمریکا در کنار صهیونیست‌هایی مانند بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی، که آشکارا خواهان گسترش اراضی اشغالی از نیل تا فرات شده است، می‌ایستد. 

انتهای پیام/