زندان ایالتی در سراسر آمریکا با کمبود کارکنان و ازدحام بیش از حد زندانی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بحران دوگانه‌ای که افراد زندانی را برای مدت طولانی‌تری در مقایسه با دهه‌های اخیر در سلول‌های خود محبوس نگه می‌دارد.

قرنطینه (محبوس کردن افراد در سلول‌ها) در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های سراسر آمریکا رایج است، اما به ۲ طور معمول تنها چند ساعت یا چند روز طول می‌کشد. در طول قرنطینه، دسترسی به کلاس‌های توانبخشی، فعالیت‌های مذهبی، کار و ملاقات محدود یا به‌طور کامل تعلیق شده است. افراد زندانی در قرنطینه می‌توانند وضعیت معمول خود را از دست بدهند، که ممکن است شامل ورزش، تماس با عزیزان و سایر فعالیت‌های ساختارمند باشد. در این حالت، وعده‌های غذایی نیز در داخل سلول به زندانی‌ها تحویل داده می‌شود (برای اینکه زندان‌بان‌ها مجبور نشوند زندانی‌ها را از سلول‌ها خارج کنند). 

پایگاه استیت‌لاین گزارش کرد که این وضعیت باعث انزوای بیشتر زندانی‌ها می‌شود.

قرنطینه‌ها به‌تازگی در بسیاری از زندان‌ها و بازداشتگاه‌هایی که با کمبود کارکنان دست‌وپنجه نرم می‌کنند، برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها تمدید شده است.

میشل دیچ، مدیر آزمایشگاه نوآوری زندان و بازداشتگاه‌ها در دانشگاه تگزاس، گفت: آنچه در اینجا غیرمعمول بوده این است که اکنون قرنطینه‌های طولانی‌تری وجود دارد. زندانی‌ها به دلایل انضباطی در این وضعیت نیستند. آنها برای راحتی و مدیریت زندان این وضعیت را تجربه می‌کنند.

زندان‌ها در بسیاری از ایالت‌ها قرنطینه‌های طولانی‌مدت را اجرا کرده‌اند. در برخی موارد، آنها تنش‌ها را در داخل دیوار‌های زندان تشدید کرده‌اند، که در مواقعی به خشونت بین افراد زندانی و کارکنان، افزایش مصرف مواد مخدر و مرگ‌های ناشی از خودکشی کمک می‌کند.

به‌عنوان نمونه، زندان گرین‌بی در ایالت ویسکانسین پس از بیش از یک سال قرنطینه در ماه جولای فعالیت عادی خود را ازسرگرفت. این مرکز تا ۲۹ نوامبر (۹ آذر) دارای هزار و ۸۰ زندانی بود که حدود ۴۵ درصد بالاتر از ظرفیت طراحی شده ۷۴۹ نفری آن بود. 

در همین حال، مرکز واپون، که این زندان نیز در ویسکانسین واقع شده، بیش از یک سال است که تحت نوعی قرنطینه به فعالیت خود ادامه می‌دهد. دست‌کم ۵ زندانی از ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد/تیر ۱۴۰۲) تاکنون جان خود را در این زندان از دست داده‌اند. ۹ کارمند فعلی و سابق این زندان، ازجمله سرپرست قبلی آن، در ارتباط با ۲ مورد از این مرگ‌ها با اتهام‌های جنایی روبرو هستند.

براساس داده‌های موجود، نرخ ظرفیت خالی برای افسران و نگهبانان زندان در سراسر زندان‌های بزرگسالان این ایالت حدود ۱۲ است. زندان نوجوانان این ایالت نیز با ۱۰ درصد کمبود کارکنان مواجه است. 

اداره زندان‌های داکوتای جنوبی در ماه اکتبر به قرنطینه ۱۷ روزه نزدیک به هزار و ۳۰۰ نفر در زندان ایالتی در شهر سیوکس‌فالز پایان داد. افسران این زندان در طول قرنطینه کالا‌های قاچاق، ازجمله سلاح‌های سرد دست‌ساز و وسایل الکترونیکی غیرمجاز را کشف کردند.

• بیشتر بخوانید:
• اجرای احکام اعدام در آمریکا در سال ۲۰۲۴
• چشم‌انداز صنعت زندان در دولت ترامپ

ایالت تنسی شرکت مدیریت‌کننده زندان‌های خصوصی کُرسیویک را به این دلیل که از سال ۲۰۲۲ تاکنون کمبود کارکنان را در ۴ زندان برآورده نکرده، ۲۹.۵ میلیون دلار جریمه کرده است. 

براساس گزارش کمیسیون مشورتی Sunset، یک سازمان قانونگذاری که وظیفه ارزیابی اداره‌های ایالتی را برعهده دارد، برخی از زندان‌های ایالت تگزاس با نرخ ۷۰ درصدی کمبود کارکنان کار می‌کنند؛ به این معنی که این زندان‌ها تلاش می‌کنند امنیت را با کمتر از نیمی از افسران مورد نیاز خود حفظ کنند. زندان‌های این ایالت در طول یک سال گذشته بیش از ۳۰ روز قرنطینه را اجرا کرده بودند. 

این گزارش تاکید می‌کند که جمعیت زندانی این ایالت تا پایان سال مالی ۲۰۲۵ از ظرفیت درنظر گرفته‌شده ازسوی وزارت دادگستری جنایی تگزاس بیشتر خواهد شد.

براساس گزارشی که در ماه اکتبر (مهر/آبان) ازسوی وزارت دادگستری آمریکا منتشر شد، تحقیقات فدرال در سیستم زندان ایالتی جورجیا شرایطی را نشان داد که قانون اساسی آمریکا را نقض می‌کند؛ این زندان شاهد خشونت گسترده، آزار جنسی، قاچاق مواد مخدر و فعالیت گروه‌های تبهکار بود. 

این گزارش همچنین نشان داد که خشونت جنسی در طول قرنطینه رواج دارد و اداره زندان‌های جورجیا برخی از افراد را با افراد دیگری که از آنها سوء استفاده جنسی می‌کنند، در قرنطینه قرار می‌دهد. 

تحقیقاتی که ازسوی سازمان غیردولتی تروت‌اوت Truthout انجام شد نشان داد که دست‌کم ۳۳ زندان ایالتی در آمریکا، بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۳، دست‌کم یک‌بار بزرگسالان زندانی را در قرنطینه غیر انضباطی قرار داده‌اند. 

به‌گفته کارشناسان، با وجود محدودیت‌های طولانی‌مدت و فشار فزاینده برای پر کردن جای خالی و مدیریت جمعیت رو به رشد زندان‌ها، بیشتر ایالت‌ها نه گزارش می‌کنند و نه از نظر قانونی ملزم به افشای تعداد دفعات قرنطینه یا نوع حوادثی هستند که در طول آن رخ می‌دهد.

انتهای پیام/