کشتار اخیر در پاراچنار که در آن افراد مسلح به کاروانی از مسلمانان شیعه حمله کردند که به جان‌باختن دست‌کم ۴۲ نفر از جمله ۶ زن منجر شد، بار دیگر وجود خطرناک عناصر تکفیری را در پاکستان برجسته کرد. 

پاراچنار یک شهر و مرکز ناحیه کورَم در استان خیبر پختونخوا در پاکستان است.

این حادثه یک حادثه منفرد نیست، بلکه بخشی از یک الگوی دیرینه خشونت و آزار و اذیت فرقه‌ای است که دهه‌ها این کشور را گرفتار کرده و آن را به یکی از ناامن‌ترین مکان‌ها برای اقلیت‌های مذهبی و قومی در سطح جهان تبدیل کرده است. 

تاریخچه خشونت در پاراچنار

تاریخ پاکستان مملو از هدف قرار دادن اقلیت‌های این کشور است. مسلمانان شیعه که حدود ۱۵ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند، همواره در معرض تبعیض و حمله‌های خشونت‌آمیز تکفیری‌ها قرار گرفته‌اند. قتل‌عام گِلگِت در سال ۱۹۸۸، که در آن صد‌ها شیعه به شهادت رسیدند، همچنان نمادی از ناتوانی پاکستان در حفاظت از جمعیت شیعه خود است.

گروه‌های تکفیری آشکارا نفرت را علیه شیعیان تبلیغ کرده و از خشونت حمایت می‌کنند. این موضوع پاکستان را به بستری برای پرورش خشونت‌ها علیه شیعیان تبدیل کرده است، جایی که حمله‌ها علیه شیعیان، مانند کشتار اخیر پاراچنار، به‌شدت عادی شده است.

آزار و اذیت گسترده شیعیان

درحالی که شیعیان هدف دائمی حمله‌های تکفیری‌ها هستند، جوامع دیگر نیز از آزار و اذیت بی‌امان رنج می‌برند. 

مسیحیان و هندوها، بزرگ‌ترین اقلیت‌های مذهبی در پاکستان، با خشونت تکفیری‌ها و تبعیض اجتماعی مواجه هستند. 

پایگاه گلوبال‌اوردر نوشت: برای شیعیان، تهدید به حوادث منفرد محدود نمی‌شود، بلکه به یک بحران وجودی تبدیل شده است. شیعیان با بمب‌گذاری‌های انتحاری در مساجد، ترور هدفمند افراد و حمله‌ها در طول تجمع‌های مذهبی مواجه شده‌اند. خشونت در پاراچنار، منطقه‌ای با اکثریت شیعه، برای ساکنان آن که در طول سال‌ها حملات مکرر را تجربه کرده‌اند، آشنا است.

پاراچنار که در منطقه کورَم قرار دارد به دلیل نزدیکی به افغانستان از اهمیت استراتژیک برخوردار است. این عامل جغرافیایی آن را به کانونی برای خشونت‌های تکفیری‌ها تبدیل کرده است؛ گروه‌هک‌های تکفیری از انزوای این منطقه برای انجام جنایت‌های خود با ترس اندک از مداخله دولت سوءاستفاده می‌کنند. با وجود خشونت‌های مداوم، این منطقه توسعه نیافته و مورد بی‌توجهی قرار گرفته و ساکنان شیعه آن به حاشیه رانده شده‌اند. 

حمله پاراچنار یادآور نیاز مبرم به اقدام است. پاکستان بدون گام‌های معنی‌دار برای حفاظت از اقلیت‌های خود چرخه‌ای از خشونت و بی‌ثباتی را تداوم می‌بخشد. 

افراد مسلح، پاراچنار را از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ محاصره کرده بودند و مانع از تحویل اقلام ضروری مانند غذا و دارو برای جامعه شیعه شدند. این محاصره به از دست رفتن جان صد‌ها نفر منجر شد. هزاران نفر دیگر نیز آواره شدند.

افراد وابسته به گروهک‌های تروریستی مانند داعش متهم به انجام حمله‌ها علیه مسلمانان شیعه در کورَم هستند تا حضور خود را در این منطقه تثبیت کنند.

احمد اقبال رضوی، یکی از سران شیعه منطقه، گفت که برخی گروه‌ها از جمله شاخه محلی داعش برای مدت طولانی جمعیت شیعه در کورم را هدف قرار داده‌اند.

انتهای پیام/