آمریکای مرکزی همواره منبع کلیدی مهاجرت و مسیر اصلی ترانزیت برای مهاجرانی بوده که به‌سمت آمریکا می‌روند و به ثبت رکورد تعداد ورود به مرز‌ها کمک کرده است. 

کارشناسان می‌گویند که این موضوع به پیروزی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در انتخابات ریاست‌جمهوری نوامبر ۲۰۲۴ (آبان ۱۴۰۳) کمک بسزایی کرد. 

ترامپ اندکی پس از تحلیف سران آمریکای مرکزی را تحت فشار قرار داد تا از سیاست‌های سخت‌گیرانه مهاجرتی او حمایت کنند و کشورهایشان را مجبور به پناه دادن به مهاجرانی کرد که آمریکا می‌خواست آنها را اخراج کند.

آنا ماریا مندز-داردون، مدیر آمریکای مرکزی در موسسه واشنگتن در آمریکای لاتین، نخستین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ را منطق معاملاتی توصیف کرد که با منطق تهدید و تحمیل مشخص شد.

تهدید‌ها برای بازپس‌گیری کانال پاناما یا اعمال تعرفه‌ها باعث شده است که توافق‌های زیادی بین واشنگتن و دولت‌های آمریکای مرکزی به‌وجود بیاید؛ کشور‌های آمریکای مرکزی از این همکاری سود چندانی نخواهند برد، اما به‌طور ویژه ضرر‌های زیادی متحمل خواهند شد.

مارسلا مارتینو، معاون مرکز دادگستری و حقوق بین‌الملل، می‌گوید که نظم جدید کشور‌های آمریکای مرکزی را تحت فشار قرار می‌دهد تا اقدام‌هایی را انجام دهند که نمی‌توانند رد کنند.

صد‌ها مهاجر آسیایی‌تبار و خاورمیانه‌ای به‌عنوان بخشی از سیاست دولت آمریکا که نقض حقوق بشر به‌حساب می‌آید، به پاناما و کاستاریکا اخراج شده‌اند. 

مارتینو تاکید می‌کند، مهاجران بدون امکان خروج یا تضمین حق درخواست پناهندگی بازداشت می‌شوند. از دسترسی وکلا و سازمان‌های مستقل حقوق بشری به پناهگاه‌ها خودداری شده و تلفن‌ها و مقام‌ها پاسپورت‌های مهاجران را ضبط کرده‌اند. 

دولت آمریکا در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ با امضای قرارداد‌هایی با کشور‌های به‌اصطلاح امن ثالث مانند هندوراس، السالوادور و گواتمالا به‌دنبال برون‌سپاری فرآیند بررسی درخواست‌های پناهندگی بود. با این حال، این بار او سیستم پناهندگی را به‌طور کامل متوقف کرده و به‌دنبال استفاده از کشور‌های آمریکای مرکزی به‌عنوان بستری برای مهاجرانی است که کشور‌های مبدا آنها با واشنگتن ارتباط دیپلماتیک ندارند یا از پذیرش هواپیما‌های اخراج خودداری می‌کنند.

پاناما تحت فشار ترامپ در موضوع کانال خود، نخستین کشوری بود که در ۱۳ فوریه (۲۵ بهمن) با ورود یک هواپیمای نظامی حامل ۱۱۹ مهاجر اخراج‌شده از آمریکا، مهاجران را پذیرفت. از آن زمان، صد‌ها مهاجر تبعه کشور‌های دیگر به پاناما و کاستاریکا اخراج شده‌اند. درحالی که برخی با بازگشت به کشور‌های خود موافقت کرده‌اند، ۱۲۸ نفر از ۲۹۹ مهاجر در پاناما از این موضوع خودداری کردند.

آمریکا با پرداخت یارانه به کشور‌ها برای پناه دادن به مهاجران در خارج از کشور موافقت کرده است، اما معلوم نیست این پرداخت‌ها تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

روسای جمهور پاناما و کاستاریکا حضور اخراج‌شدگان را موقتی توصیف کرده‌اند. با این حال، درصورت افزایش تعداد و تمدید اقامت‌ها، آنها و سایر دولت‌هایی که توافق‌نامه‌ها با آمریکا را اجرا می‌کنند، ممکن است مجبور شوند تصمیم سختی بین ماندن در توافق‌ها با ترامپ و اجتناب از واکنش داخلی اتخاذ کنند.

مارتینو گفت: درک اینکه دولت‌ها تا چه حد مایل به پذیرش این نوع شرایط هستند و این که چگونه بر روایت‌های داخلی تاثیر می‌گذارد دشوار است. 

انتهای پیام/