بمب ساعتی روهینگیا؛ در بزرگ‌ترین اردوگاه پناهجویی جهان چه می‌گذرد؟ - حمایت آنلاین

بزرگ‌ترین اردوگاه پناهجویی جهان واقع در بنگلادش، سال‌هاست که محل زندگی هزاران پناهجوی میانماری از قوم روهینگیا شده است؛ اردوگاهی که در میانه هشدارهای متعدد در مسیر وخامت اوضاع حرکت می‌کند.

روهینگیا، یک گروه عمدتا مسلمان است که با عنوان بزرگ‌ترین جمعیت بدون تابعیت در جهان نیز شناخته می‌شود؛ روهینگیایی‌ها با وجود زندگی نسل‌های متمادی در میانمار، مدت‌هاست که از شهروندی محروم بوده‌اند و اکنون در اردوگاه‌های پناهجویی محبوس هستند، جایی از داشتن شغل رسمی منع می‌شوند و همین امر بر مشکلات آن‌ها می‌افزاید.

روهینگیایی‌ها، طی سال‌های گذشته هدف کارزار نسل‌کشی ارتش و دولت میانمار، کشوری با اکثریت بودایی قرار گرفته و درپی دور‌های مختلف یورش ارتش به شهر‌ها و روستا‌های خود ناچار به فرار و پناه بردن به کشور‌های همسایه ازجمله بنگلادش و هند شده‌اند.

سازمان ملل خشونت سال ۲۰۱۶ علیه روهینگیایی‌ها ازسوی ارتش میانمار را نسل‌کشی توصیف کرد.

ارتش میانمار در جنایت علیه روهینگیایی‌ها از کمک گروه‌های شبه نظامی هم استفاده می‌کند؛ همکاری این ۲ در سال جاری، به آتش زدن یکی از بزرگ‌ترین سکونت‌گاه‌های روهینگیایی‌ها در میانمار و ایجاد موج جدیدی از پناهجویان منجر شد.

با افزایش سطح و شدت خشونت‌ها علیه روهینگیایی‌ها، بنگلادش به اصلی‌ترین مقصد این پناهجویان تبدیل شد؛ در حال حاضر اردوگاه بازار کاکس در بنگلادش بیش از یک میلیون پناهجوی روهینگیایی را در خود جای داده است.

روهینگیایی‌ها چه کسانی هستند؟

روهینگیایی‌ها اعضای یک اقلیت مسلمان در کشور میانمار هستند؛ این اقلیت عمدتا در ایالت راخین میانمار در امتداد سواحل غربی این کشور زندگی می‌کنند.

در تعریف این گروه قومی باید گفت: روهینگیا یک گروه قومی عمدتا مسلمان است که حضور خود را در میانمار امروزی از قرن نهم نشان می‌دهد؛ آن‌ها به زبان روهینگیا صحبت می‌کنند که گویشی متمایز است و فرهنگ منحصربه‌فردی را حفظ می‌کنند.

براساس آمارها، حدود سه میلیون روهینگیایی در حال حاضر در بنگلادش در اردوگاه‌های آوارگان شهر ساحلی کاکس بازار زندگی می‌کنند؛ اقلیت مسلمان روهینگیایی برای بیش از ۵۰ سال برای فرار از آزار و اذیت و تبعیض در میانمار به کشور‌های همسایه از جمله بنگلادش، هند، پاکستان، مالزی و اندونزی گریخته‌اند.

در حالی که بیشتر مسلمانان روهینگیا براساس قانونی که پس از استقلال میانمار از انگلیس در سال ۱۹۴۸ تصویب شد، شهروندان برابر در نظر گرفته می‌شدند، اما تسلط نظامی بر دولت میانمار در سال ۱۹۶۲ منجر به تصویب قانون ثبت اضطراری شد که حقوق جوامع را محدود می‌کرد.

آزار و شکنجه روهینگیا در سال‌های بعد تشدید شد، زیرا دولت این کشور تحت ریاست ارتش به دنبال حذف همه مسلمانان روهینگیا بود که در نتیجه نخستین سرکوب خشونت‌آمیز گسترده علیه این جامعه در سال ۱۹۷۸ انجام شد؛ در آن دوره، حدود ۲۰ هزار آواره روهینگیا به بنگلادش گریختند؛ در سال ۱۹۸۲، دولت میانمار قانون شهروندی را تصویب کرد که تابعیت کامل را بر اساس قومیت تعریف می‌کرد.

دولت میانمار به‌طور کلی مدعی است که قومیت مسلمان روهینگیایی مشخصی وجود ندارد و اعضای جامعه آن از نوادگان هند و بنگلادش هستند که در دوران استعمار انگلیس از ۱۸۲۴ تا ۱۹۴۸ مهاجرت کردند؛ این ادعا توسط مورخان به چالش کشیده شده است.

بازار کاکس؛ یک بمب ساعتی

به گزارش رویترز، خشونت‌ها علیه روهینگیایی‌ها از سال ۲۰۲۱ که ارتش با اجرای کودتا قدرت را در میانمار به دست گرفت؛ تشدید خشونت‌ها بر شمار پناهجویان و آوارگان روهینگیایی افزود.

نتیجه روند یادشده افزایش جمعیت و ازدحام پناهجویان در اردوگاه بازار کاکس است که به نوبه خود بر شدت فقر در این اردوگاه افزود؛ سالانه حدود ۳۰ هزار کودک در فقر شدید در اردوگاه‌های پناهجویی در بنگلادش متولد می‌شوند؛ این در حالی است که کودکان روهینگیایی از آموزش و تحصیل محروم می‌شوند.

در حال حاضر، بزرگ‌ترین نگرانی ساکنان بازار کاکس در میانه خشونت‌های روبه‌افزایش، تامین غذا است.

در عین حال، درگیری و تیراندازی‌های گاه‌وبی‌گاه در اردوگاه بازار کاکس به موضوعی معمومی تبدیل شده است؛ اتفاق‌هایی که سبب وحشت گسترده پناهجویان شده و کمک‌های بشردوستانه را مختل می‌کند.

• بیشتر بخوانید:
• روهینگیا؛ اقلیتی رنج‌دیده از آپارتاید و فراموش شده
• تداوم نقض حقوق روهینگیا؛ تشدید فشار‌ها بر بزرگ‌ترین جمعیت بی‌تابعیت جهان

مدیر یک گروه حقوق بشری می‌گوید: خشونت در بازار کاکس به بالاترین سطح از زمان تاسیس این اردوگاه در سال ۲۰۱۷ رسیده است؛ در سال جاری دست‌کم ۶۰ نفر در اردوگاه کشته شدند و تهدید و آزار و ارعاب رایج شده است.

مدیر شورای پناهندگان نروژی در بنگلادش هشدار داد که بودجه بین‌المللی برای بازار کاکس در حال اتمام است و باید به پناهندگان فرصت معیشتی داده شود تا خلاء‌های عظیمی که مردان به‌ویژه جوانان از آن رنج می‌برند، حل‌وفصل شود.

آژانس‌های امدادرسان به‌تازگی با انتشار گزارش‌هایی از تلاش روهینگیایی‌ها برای ایجاد گروه‌هایی مسلح با هدف مبارزه با ارتش میانمار خبر دادند؛ براساس این گزارش‌ها، گروه‌های مسلح شکل‌گرفته در بزرگ‌ترین اردوگاه پناهجویی در جهان بین ۳ تا ۵ هزار عضو دارد.

کارشناسان از شکل گیری گروه‌های یادشده به‌عنوان بمب ساعتی یاد می‌کنند که هر لحظه امکان انفجار آن وجود دارد.

انتهای پیام/