بازداشت گسترده مهاجران در آمریکا، اخراج ۷ هزار دانشجوی خارجی متهم به تقلب در آزمون زبان در انگلیس، تبعیض نژادپرستانه یا جنسیتی براساس نمایه یا ظاهر رسانه‌های اجتماعی؛ این نمونه‌های به ظاهر متفاوت چه وجه اشتراکی دارند؟ در هر مورد، یک الگوریتم تصمیمی با پیامد‌های جدی برای زندگی افراد گرفت.

براساس تحقیقات انجام‌شده با مشارکت آزمایشگاه سیتیزن Citizen، الگوریتم‌ها و هوش مصنوعی (AI) به‌طور فزاینده‌ای در سیستم‌های مهاجرت و پناهندگی استفاده می‌شوند و کانادا نیز از این قاعده مستثنی نیست. 

در یک گزارش جدید به این پرداخته‌شده که چگونه استفاده کانادا از این ابزار‌ها تهدیدی پرخطر را ایجاد می‌کند و چگونه این ابتکار‌ها ممکن است افراد بسیار آسیب‌پذیر را در معرض خطر و در معرض فرآیند‌های ناعادلانه و غیرقانونی و همچنین برخلاف حقوق بشر قرار دهد.

کانادا از سال ۲۰۱۴ تصمیم‌گیری خودکار را در مکانیسم‌های مهاجرت خود معرفی کرده است، به‌ویژه برای خودکار کردن فعالیت‌های خاصی که درحال حاضر مقام‌های مهاجرتی انجام می‌دهند. اعلامیه‌های اخیر نشان‌دهنده گسترش استفاده از این فناوری‌ها در انواع تصمیم‌های مهاجرتی است که به‌طور معمول مقام‌های مهاجرتی باید آن را اتخاذ کنند. 

ماهیت ظریف و پیچیده بسیاری از درخواست‌های پناهندگی و مهاجرت ممکن است با استفاده از این فناوری‌ها تحت تاثیر قرار گرفته و به نقض جدی حقوق بشر در قالب سوگیری، تبعیض و نقض حریم خصوصی و همچنین مسائل مربوط به روند قانونی و عدالت رویه منجر شود. این سیستم‌ها پیامد‌های واقعی را برای مردم عادی خواهند داشت.

• بیشتر بخوانید:
• کانادا سیاست‌های مهاجرتی را تشدید کرد
• مبارزه بومیان کانادا با تلاش‌ها برای انکار وحشت مدارس شبانه‌روزی

جوامع به حاشیه رانده‌شده و کم منابع مانند ساکنان بدون حق شهروندی به‌طور معمول به حمایت‌های کمتر در زمینه حقوق بشر و تخصص حقوقی برای دفاع از این حقوق دسترسی دارند. استفاده از هوش مصنوعی بدون اطمینان از بهترین شیوه‌های مسئولانه و ایجاد اصول حقوق بشر در ابتدا، نابرابری‌های موجود را تشدید کرده و به نقض حقوق منجر می‌شود. 

پایگاه وورلد کرانچ نوشت: درحالی که کارایی ممکن است ارزشمند باشد، کسانی که مسئول جان انسان‌ها هستند، نباید کارآمدی را به قیمت انصاف دنبال کنند و حقوق اساسی بشر باید جایگاهی مرکزی در این بحث داشته باشد.

انتهای پیام/