» قضائی » اصلاح ماده ۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶
قضائی

اصلاح ماده ۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶

خرداد 22, 1403 0



ماده ۲ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ به موجب ماده ۶ قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره بها مصوب ۱۴۰۳ اصلاح شده است.


متن جدید ماده ۲ قانون موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ چیست؟


ماده ۶ «قانون ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره بها» مصوب ۱۴۰۳ به این شرح است:


ماده (۲) قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ١٣٧۶/۵/٢۶ به شرح ذیل اصلاح می گردد:


ماده ۲- در کلیه قراردادهای اجاره باید مدت و مبلغ اجاره و مبلغ قرض الحسنه، تصریح و در سامانه های ثبت الکترونیک اسناد یا ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور ثبت شود و پس از تأیید موجر، مستأجر و دو نفر افراد مورد اطمینان طرفین به عنوان شهود، اقدام به اخذ شناسه (کد) رهگیری شود.


سامانه خودنویس سامانه الکترونیک ثبت قرارداد موجر و مستاجر


سامانه «خودنویس» جایگزین سامانه ثبت معاملات و املاک کشور شده است و مطابق با ماده ۱۸ قانون جهش تولید مسکن، امکان تنظیم قرارداد بین موجر و مستأجر بدون هیچ گونه وجهی در این سامانه فراهم شده است.


متن سابق ماده ۲ قانون روابط موجر و مستأجر ۱۳۷۶ چیست؟


متن سابق ماده ۲ «قانون روابط موجر و مستاجر» مصوب ۱۳۷۶ به این صورت بود:


‌ماده ۲- قراردادهای عادی اجاره باید با قید مدت اجاره در دو نسخه تنظیم شود و به‌ امضای موجر و مستأجر برسد و به‌ وسیله دو نفر افراد مورد‌ اعتماد طرفین به‌ عنوان شهود گواهی گردد.


اهمیت قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶


قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ در رابطه قواعد حاکم بر اجاره املاک و سرقفلی می‌باشد. البته دو قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۵۶ و قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۶۲ هم همچنان حاکم بر مباحث اجاره املاک و اراضی می‌باشند و نسخ نشده اند.


قانون قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ از قوانین خاص منبع آزمون وکالت می‌باشند، در نتیجه این تغییر باید مدنظر داوطلبان آزمون وکالت باشد.



منبع

به این نوشته امتیاز بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×