جنایت‌های جنگی به اعمالی گفته می‌شود که قوانین و آداب و رسوم جنگی را که در کنوانسیون‌های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ لاهه تعیین شده است، یا اعمالی که نقض آشکار کنوانسیون‌های ژنو و پروتکل الحاقی اول و دوم هستند، نقض می‌کنند. 

کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ بر حفاظت از غیرنظامیان و اسیران جنگی را درطول اشغال نظامی تاکید می‌کند. 

آمریکا یکی از کشور‌هایی است که سابقه طولانی در ارتکاب جنایت‌های جنگی دارد. 

در این مطلب به برخی جنایت‌های ارتش آمریکا اشاره شده که پیش از این کمتر به آنها پرداخته شده است. 

جنایت‌های جنگی آمریکا در فیلیپین

ارتش آمریکا درطول جنگ علیه فیلیپین (۱۸۹۹-۱۹۱۳) جنایت‌های جنگی متعددی را علیه غیرنظامیان فیلیپینی مرتکب شد.

نظامیان آمریکایی و شاهدان دیگر نامه‌هایی را به خانه‌های خود می‌فرستادند و در برخی از این نامه جنایت‌ها را شرح می‌دادند. 

براساس گزارش‌ها، نظامیان آمریکایی خانه‌های هر روستایی را که تصرف می‌کردند به آتش می‌کشیدند. 

اتحادیه ضدامپریالیستی آمریکا در سال ۱۸۹۹ جزوه‌ای از نامه‌ها را منتشر کرد که در آن تخلف‌های ارتش و تفنگداران دریایی آمریکا علیه غیرنظامیان را مستند کرد.

در نامه یک سرباز نوشته شده بود: شهر تیتاتیا چند روز پیش به ما تسلیم شد؛ دیشب یکی از سریازان ما با جراحت ناشی از اصابت گلوله پیدا شد. بلافاصله از ژنرال ویتون برای سوزاندن شهر و کشتن هر بومی که دیده می‌شد دستور دریافت کردیم. گزارش شده که حدود هزار مرد، زن و کودک کشته شده‌اند. من احتمالا سنگ‌دل شده‌ام، زیرا وقتی اسلحه را روی افراد با پوست‌تیره نشانه گرفته و ماشه را می‌کشم، به خود افتخار می‌کنم. 

درخلال صلح سامار (منطقه‌ای در فیلیپین) سرتیپ جیکوب اچ. اسمیت به سرگرد لیتلتون والر، افسر فرمانده یک گردان متشکل از ۳۱۵ تفنگداران دریایی آمریکا دستور داد تا همه افرادی بالای ۱۰ ساله را که توانایی حمل سلاح دارند، به قتل برساند. 

قتل‌عام گسترده غیرنظامیان فیلیپینی با ورود ستون‌های نظامیان آمریکایی به سراسر جزیره آغاز شد. ورود تمام مواد غذایی به سامار قطع شد، و تخریب گسترده خانه‌ها، محصولات کشاورزی، و حیوانات بارکش با هدف گرسنگی دادن به انقلابیون فیلیپینی اجرا شد. 

سرتیپ جیمز فرانکلین بل در اواخر سال ۱۹۰۱ فرماندهی عملیات آمریکا در استان‌های باتانگاس و لاگونا را برعهده گرفت. آمریکا مناطق به‌اصطلاح حفاظتی ایجاد کرد؛ در ادامه به غیرنظامیان مدارک شناسایی داده شد و این افراد به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند. 

جنایت ارتش آمریکا در اوکیناوا

اعضای ارتش آمریکا در نبرد اوکیناوا در سال ۱۹۴۵ به زنان جزیره اوکیناوا تجاوز کردند. 

اوشیرو ماسایاسو، مورخ اهل اوکیناوا (مدیر سابق آرشیو تاریخی استان اوکیناوا) بر اساس چندین سال تحقیق، نوشت: بلافاصله پس از فرود تفنگداران دریایی آمریکا، تمام زنان روستایی در شبه‌جزیره موتوبو به‌دست نظامیان آمریکایی افتادند. در آن زمان فقط زن و کودک و سالخورده در روستا بودند، زیرا همه جوانان برای جنگ اعزام شده بودند. تفنگداران دریایی بلافاصله پس از فرود کل دهکده را جست‌و‌جو کردند، اما هیچ نشانه‌ای از نیرو‌های ژاپنی پیدا نکردند. آنها با استفاده از موقعیت، در روز روشن شروع به شکار زنان کردند و زنانی که در روستا یا پناهگاه‌های هوایی مجاور پنهان شده بودند، یکی پس از دیگری به بیرون کشیده شدند. 

براساس مصاحبه‌هایی که نیویورک‌تایمز در سال ۲۰۰۰ منتشر کرد، چند نفر از افراد مسن از روستای اوکیناوا گفتند که پس از پیروزی آمریکا در نبرد اوکیناوا، ۳ تفنگدار مسلح هر هفته به روستا می‌آمدند و به زنان تجاوز جنسی می‌کردند. 

براساس برخی تحقیقات، تخمین زده می‌شود که حدود ۱۰ هزار زن اهل اوکیناوا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته باشند. 

• بیشتر بخوانید:
• پیامد‌های تجاوز آمریکا به عراق؛ نقض حقوق بشر به بهانه وجود تسلیحات کشتار جمعی
• کارنامه حقوق بشری جیمی کارتر؛ از شعار تا جنایت

در همین حال، پرونده‌های مخفی زمان جنگ جهانی دوم که در سال ۲۰۰۶ علنی شدند نشان می‌دهند که نظامیان آمریکایی ۴۰۰ جرم جنسی در اروپا، ازجمله ۱۲۶ تجاوز جنسی در انگلیس بین سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۵ مرتکب شدند. 

مطالعه‌ای تخمین می‌زند که در مجموع ۱۴ هزار زن غیرنظامی در انگلیس، فرانسه و آلمان درطول جنگ جهانی دوم مورد تجاوز نظامیان آمریکایی قرار گرفتند. 

آزمایش بر روی انسان‌ها

ارتش آمریکا آزمایش‌هایی را با سلاح‌های شیمیایی مانند لویزیت و گاز خردل بر روی قومیت‌های مختلف انجام داد.

یکی از کشور‌هایی که ارتش آمریکا گاز‌های شیمیایی را بر روی مردم آن آزمایش کرد، ویتنام بود. آمریکا در ۱۰ آگوست ۱۹۶۱ (۱۹ مرداد ۱۳۴۰) تقریبا ۱۲ میلیون گالن عامل نارنجی (orange agent) را بر فراز ویتنام جنوبی پرتاب کرد.

ویتنام از آن زمان ۱۰ آگوست (۲۰ مرداد) را به‌عنوان روز قربانیان ویتنامی عامل نارنجی/دیوکسین انتخاب کرده است.

ماندگارترین اثر جنگ آمریکا در ویتنام سم علف‌کشی است که به نام عامل نارنجی شناخته می‌شود.

پایگاه میلیتری دات‌کام نوشت که از میان تمام نقض‌های قوانین پیرامون جنگ ویتنام، یکی از ماندگارترین آنها استفاده از عامل نارنجی است.

انتهای پیام/